مایوهای معاصر می توانند هم عملکردهای تزئینی و هم کاربردی داشته باشند.بیشتر برای هر دو تلاش می کنند.مایوها معمولاً بر اساس طول و گشاد بودن برششان دسته بندی می شوند.

تنه ها رایج ترین لباس شنای مردانه در آمریکای شمالی است.آنها شبیه شورت هایی هستند که در خشکی پوشیده می شوند، اما از مواد سبک و سریع خشک شونده (معمولاً نایلون یا پلی استر) ساخته شده اند و دارای آستری محکم تر در داخل شورت هستند.رنگ ها و طول درزها می توانند بسیار متفاوت باشند.

 

  

شورت تخته یک نسخه بلندتر از تنه هایی هستند که به سمت زانو یا پشت زانو می آیند.آنها اغلب کمری غیر الاستیک دارند و به تنه نزدیکتر می شوند.در ابتدا برای «ورزش‌های تخته‌ای» (موج‌سواری، پدل‌بردینگ، و غیره) ساخته شده‌اند، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مواد کمتری داشته باشند که هنگام سوار کردن تخته‌تان بتواند جذب شود.

 

 

شورت شناآنها مایوهای تنگ و محکمی هستند که جلوی V شکل دارند که ران ها را برهنه می کند.شورت شنای تفریحی معمولاً دارای آستر داخلی است.بریف ها در اروپا بسیار محبوب تر از آمریکای شمالی هستند.

 

شورت مربع برشیک سبک بغل کردن بدن است که از کمر تا بالای ران فرد را می پوشاند.دهانه‌های پا به‌طور مستقیم بریده شده‌اند تا ظاهری جعبه‌ای داشته باشند که کمی کمتر از شورت شنای زاویه‌دار نمایان می‌شود.

 

 

 

جمرهاکت و شلوارهایی تا روی زانو و تنگ که توسط شناگران رقابتی و سایر ورزشکاران ورزش های آبی برای کاهش کشش استفاده می شود.آنها شبیه شورت دوچرخه هستند، اما بدون فاق و صندلی روکش دار.

 

نگهبانان راشنوعی لباس شنای گشادتر از لباس‌های غواصی هستند و عموماً توسط شرکت‌کنندگان در ورزش‌های آبی مانند موج‌سواری، قایق‌رانی و پادری‌بازان استفاده می‌شوند.بیشتر آنها از پارچه بازتابنده اشعه ماوراء بنفش با درجه UPF ساخته شده اند.

 

همه سبک‌های بالا تقریباً در هر رنگ یا طرحی قابل تصور هستند، مشروط بر اینکه فرد مایل به خرید طولانی مدت باشد.